寧瑪派佛學院經論：《入菩薩行論釋 - 第四品 不放逸》

【 ༄༅།།སྙིང་མ་འཇམ་དབྱངས། བཀའ་མ་གཏེར་ཆོས་རྒྱ་སྒྱུར། སྤྲིན་སྤུང་དཔེ་དེབ་ཚོགས་པ།། 寧瑪文殊 - 雲端藏經閣 Amazon Drive 】新增檔案：( 敬請廣為分享傳閱 )

寧瑪派佛學院系列：མདོ་འོག་མ་ལོ་རིམ་དང་པོ། 下部顯宗一年級 གཞན་ཕན་སྣང་བ། 賢遍囊瓦 - ༄༅།།བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་ལ་འཇུག་པ་ཞེས་བྱ་བའི་མཆན་འགྲེལ་བཞུགས་སོ།། -04《 入菩薩行論 》第四品 不放逸

摘錄內文：

༈ གཉིས་པ་སྐྱེས་པ་མི་ཉམས་པར་བྱེད་པ་ལ། འཇུག་ལྡོག་གི་གནས་ལ་གཟོབ་པ་ལྷུར་ལེན་པ་བག་ཡོད་ཀྱི་ལེའུ། རང་གི་སྒོ་གསུམ་ལ་ཡང་ཡང་བརྟགས་པ་ཤེས་བཞིན་གྱི་ལེའུ། བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཁོང་ཁྲོའི་གཉེན་པོ་བཟོད་པའི་ལེའུ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་འཇུག་ལྡོག་གི་གནས་ལ་གཟོབ་པ་ལྷུར་ལེན་པ་བག་ཡོད་ཀྱི་ལེའུ་ལ། གཞུང་དང༌། མཚན་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལའང་མདོར་བསྟན་པ་དང༌། རྒྱས་པར་བཤད་པ་གཉིས་ལས།

（戊）二：已生者令其勿退失分三：一、於往返處謹慎不放逸品；二、反覆觀察自己的三門正知品；三、菩提心之異品對治瞋恨之安忍品

（己）一：於往返處謹慎不放逸品分二：一、正文；二、品名

（庚）一：正文分二：一、略說；二、廣說

དང་པོ་ནི།

（辛）一：略說

ད་ནི་སྒྲུབ་པ་སྙིང་པོ་བྱེད་པ་ལ་བྱང་ཆུབ་ཡོད་ཀྱི། དེ་ལས་གཞན་པ་ལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བསྟན་པའི་ཕྱིར།

菩提是以正行而為堅實，而非其他。

རྒྱལ་བའི་སྲས་ཀྱིས་དེ་ལྟ་བུར།།

བྱང་ཆུབ་སེམས་རབ་བརྟན་བཟུང་ནས།།

གཡེལ་བ་མེད་པར་རྟག་ཏུ་ཡང༌།།

བསླབ་ལས་མི་འདའ་འབད་པར་བྱ།།

如是如來最勝子，已發堅固菩提心，

復應恒時無動搖，勵力無違諸學處。

རྒྱལ་བའི་སྲས་ཀྱིས་དེ་ལྟ་བུར། བསྟན་མ་ཐག་པའི་ཆོ་གས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རབ་ཏུ་བརྟན་པར་བཟུང་ནས། ལེ་ལོའི་གཡེལ་བ་མེད་པར་དུས་རྟག་ཏུ་ཡང༌། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་བསླབ་པ་ལས་མི་འདའ་བར་འབད་པར་བྱའོ།། དེའང་འཕགས་པ་ག་ཡ་གོ་རི་ལས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྒྲུབ་པ་སྙིང་པོར་བྱེད་པ་རྣམས་ལ་བྱང་ཆུབ་ཡོད་ཀྱི། སྒྲུབ་པ་སྙིང་པོར་བྱེད་པ་མ་ཡིན་པ་རྣམས་ལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང༌། འཕགས་པ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་རྒྱལ་པོ་ལས་ཀྱང༌། གཞོན་ནུ་ཁྱོད་དེ་ལྟ་བས་ན་སྒྲུབ་པ་སྙིང་པོར་བྱེད་པར་གྱུར་པ་དེ་ལྟར་བསླབ་པར་བྱའོ།།གཞོན་ནུ་དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། སྒྲུབ་པ་སྙིང་པོར་བྱེད་པ་ལ་ནི་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་རྙེད་པར་དཀའ་བ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ།།བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་བསླབ་པ་དེ་ཡང་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དང༌། ཚད་མེད་པ་དང༌། བསྡུ་བའི་དངོས་པོ་ལ་སོགས་པའི་དབྱེ་བས་བློ་གྲོས་མི་ཟད་པ་དང༌། དཀོན་མཆོག་སྤྲིན་ལ་སོགས་པའི་མདོ་རྣམས་ལས་རྒྱ་ཆེར་བསླབ་པར་བྱའོ།།ཐོག་མ་ཉིད་དུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡོམ་པ་ལ་བདག་ཉིད་ནུས་པ་ཡོད་དམ་མེད་ཤེས་པར་བྱས་ལ་སྡོམ་པ་མནོད་དོ།།

諸如來子如前方式所說，堅定不移地受持菩提心後，應當毫不懈怠恒時努力做到不違越菩薩學處。《聖伽耶經》中云：“菩提是以正行而為堅實，諸大菩薩之所能得，非以邪行而為堅實。”，《三摩地王經》亦云：“童子，汝應以正行而為堅實。”，童子問：“何以故？”，答曰：“童子若以正行而為堅實，無上正等菩提非難得故。”，菩薩學處不僅分般若、因明、攝事等所分慧，還有《寶雲經》等廣大所學。於最初應了知於菩薩律儀，自有無能力後，再受律儀。

གཉིས་པ་ལའང་བསྒྲུབ་བྱ་བསླབ་པ་ལ་བསམས་ཏེ་བག་བྱ་བ། རྟེན་དལ་འབྱོར་ལ་བསམས་ཏེ་བག་བྱ་བ། སྤང་བྱ་ཉོན་མོངས་པ་ལ་བསམས་ཏེ་བག་བྱ་བ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ལའང་བསམ་པ་སེམས་བསྐྱེད་མི་ཉམས་པར་བསྲུང་བ་དང༌། སྦྱོར་བ་བརྩོན་འགྲུས་མི་ཉམས་པར་བསྲུང་བ་གཉིས་ལས།

（辛）二：廣說分三：一、思維修學所學而不放逸；二、思維所依暇滿而不放逸；三、思維斷除煩惱而不放逸

（壬）一：思維修學所學而不放逸分二：一、保護發心不退失；二、保護加行精進不退失

དང་པོ་ནི།

（癸）一：保護發心不退失

དེ་ནས་སྡོམ་པ་མནོས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེས་འདི་ལྟར་བསམ་པར་བྱ་སྟེ།

復次應如是思維受戒之菩提心

བབ་ཅོལ་བརྩམས་པ་གང་ཡིན་པའམ།།

གང་ཞིག་ལེགས་པར་མ་བརྟགས་པ།།

དེ་ནི་དམ་བཅའ་བྱས་གྱུར་ཀྱང༌།།

བྱ་འམ་བཏང་ཞེས་བརྟགས་པའི་རིགས།།

若率爾作本無心，或雖觀察未詳辯，

是事雖已誓願為，容當再思慎作止。

སངས་རྒྱས་རྣམས་དང་དེ་ཡི་སྲས།།

ཤེས་རབ་ཆེན་པོས་གང་བརྟགས་ཤིང༌།།

བདག་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་བརྟགས་བརྟགས་པ།།

དེ་ལ་བཤོལ་དུ་ཅི་ཞིག་ཡོད།།

若經諸佛及佛子，以大般若所觀察，

自心亦已屢思擇，此中尚復何猶豫。

གལ་ཏེ་དེ་ལྟར་དམ་བཅས་ནས།།

ལས་ཀྱིས་བསྒྲུབས་པར་མ་བྱས་ན།།

སེམས་ཅན་དེ་དག་ཀུན་བསླུས་པས།།

བདག་གི་འགྲོ་བ་ཅི་འདྲར་འགྱུར།།

若已如是發誓言，而於其事不成辦，

則為欺誑諸有情，我當墮落生何趣。

དངོས་པོ་ཕལ་པ་ཅུང་ཟད་ལའང༌།།

ཡིད་ཀྱིས་སྦྱིན་པར་བསམ་བྱས་ནས།།

མི་གང་སྦྱིན་པར་མི་བྱེད་པ།།

དེ་ཡང་ཡི་དྭགས་འགྱུར་གསུངས་ན།།

經云若心欲佈施，微少下劣尋常物，

其人佈施不果行，後當墮入餓鬼中。

བླ་ན་མེད་པའི་བདེ་བ་ལ།།

བསམ་པ་ཐག་པས་མགྲོན་གཉེར་ནས།།

འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་བསླུས་བྱས་ན།།

བདེ་འགྲོར་ཇི་ག་འགྲོ་འགྱུར་རམ།།

今於無上菩提果，志心思維作施助，

欺誑一切諸眾生，欲生善趣何可得。

མི་གང་བྱང་ཆུབ་སེམས་བཏང་ཡང༌།།

དེ་དག་ཐར་བར་མཛད་པ་ནི།།

ལས་ཚུལ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་སྟེ།།

ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཁོ་ནས་མཁྱེན།།

或有棄捨菩提心，能成聲聞解脫者，

業果之理不思議，唯一切智能了知。

དེ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ།།

ལྟུང་བའི་ནང་དུ་ལྕི་བ་སྟེ།།

འདི་ལྟར་དེ་ནི་བྱུང་གྱུར་ན།།

སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་དོན་ལ་དམན།།

菩提薩埵諸墮中，退菩提心為最重，

若有違犯如是行，是壞一切眾生利。

གང་གཞན་སྐད་ཅིག་ཙམ་ཡང་འདིིའི།།

བསོད་ནམས་བར་ཆད་གེགས་བྱེད་པ།།

སེམས་ཅན་དོན་ལ་དམན་གྱུར་པས།།

དེ་ཡི་ངན་འགྲོ་མུ་མཐའ་མེད།།

若人但於刹那間，障礙菩薩作福德，

即為壞諸有情利，應受惡趣無邊苦。

སེམས་ཅན་གཅིག་གི་བདེ་བ་ཡང༌།།

བཤིག་ན་བདག་ཉིད་ཉམས་འགྱུར་ན།།

ནམ་མཁའ་མ་ལུས་མཐའ་ཀླས་པའི།།

ལུས་ཅན་བདེ་བཤིག་སྨོས་ཅི་དགོས།།

壞一有情安樂事，尚於自身致衰損，

況壞遍滿虛空界，有情義利何待言。

དེ་ལྟར་ལྟུང་བ་སྟོབས་ལྡན་དང༌།།

བྱང་ཆུབ་སེམས་སྟོབས་ལྡན་པ་དག།

འཁོར་བར་རེས་ཀྱིས་འདྲེ་བྱེད་ན།།

ས་ཐོབ་པ་ལ་ཡུན་རིང་ཐོགས།།

如是由斯罪墮力，復依菩提心威力，

輾轉升沉生死輪，登菩薩地常為礙。

བྱ་བ་གང་ཡང་བབ་ཅོལ་དུ་མ་བརྟགས་པར་བརྩམས་པ་གང་ཡིན་པའམ། གང་ཞིག་ཅུང་ཟད་བརྟགས་ཀྱང་ལེགས་པར་མ་བརྟགས་པ། དེ་ནི་དམ་བཅའ་བར་བྱས་པར་གྱུར་དུ་ཟིན་ཀྱང༌། བྱའམ་ཡང་ན་མི་བྱ་བར་བཏང་ངོ་ཞེས་སླར་ཡང་བརྟགས་པའི་སྒོ་ནས་འཇུག་རིགས་ན། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམས་དང་དེ་ཡི་སྲས། ཤེས་རབ་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ཀྱིས་གང་ལ་ལེགས་པར་བརྟགས་ཤིང༌། བདག་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་ཤེས་རབ་ཀྱི་ནུས་པ་ཅི་ཡོད་པས་བརྟགས་བརྟགས་པ། དེ་ལ་བཤོལ་དུ་ཅི་ཞིག་ཡོད། དེ་བས་ན་ཇི་ལྟར་དམ་བཅས་པ་བཞིན་དུ་ལེགས་པར་བརྩམས་པ་ཉིད་རིགས་པ་ཡིན་ནོ།།

無論對於任何事情未經觀察馬馬虎虎草率而行，或者只是稍加觀察未經慎重分析，雖然已經發誓要完成，之後亦需要經過詳細觀察取捨後再進行。一切如來及菩薩亦是以大智慧詳加觀察，而且我自己也是以智慧力再三觀察，對此怎麼能放棄呢?因此如先所許之誓言應善加守護。

གལ་ཏེ་དེ་ལྟར་མ་བསྒྲལ་བ་རྣམས་བསྒྲལ་བ་དང༌། མ་གྲོལ་བ་རྣམས་དགྲོལ་བ་དང༌། དབུགས་མ་ཕྱུང་བ་རྣམས་དབུགས་དབྱུང་བ་དང༌། ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་མ་འདས་པ་རྣམས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདའ་བར་བྱ་ཞེས་དམ་བཅས་ནས། བྱ་བའི་ལས་ཀྱིས་བསྒྲུབས་པར་མ་བྱས་ན། སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་ལྷ་དང་བཅས་པའི་སེམས་ཅན་དེ་དག་ཀུན་བསླུས་པས། བདག་གི་འགྲོ་བ་ཅི་འདྲར་འགྱུར། སེམས་ཅན་དམྱལ་བ་ལ་སོགས་པའི་འགྲོ་བ་ལས་གཞན་གྱི་འགྲོ་བ་མེད་དོ་སྙམ་དུ་དགོངས་པའོ།།

設想若如是立誓願：令未渡者得渡、未解脫者解脫、不安隱者安隱、未脫離憂苦者脫離，然而事業沒有成辦，則是欺誑佛菩薩及天等一切有情，我的去處會變成什麼樣呢？除了有情地獄之外沒有別的去處。

དངོས་པོ་ཕལ་པ་ཟན་ལ་སོགས་པ་ཅུང་ཟད་ལའང༌། ཡིད་ཀྱིས་འདི་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་བསམས་པར་བྱས་ནས། མི་གང་ཞིག་སྦྱིན་པར་མི་བྱེད་པ། དེ་ཡང་ཡི་དྭགས་སུ་འགྱུར་བར་མདོ་དྲན་པ་ཉེར་བཞག་ལས་གསུངས་ན། དེ་ཇི་ལྟར་གསུངས་ཞེ་ན། ཅུང་ཟད་ཙམ་ཞིག་སྦྱིན་པར་བསམས་པ་ལས་མ་བྱིན་ན་ཡི་དྭགས་ཀྱི་འགྲོ་བར་སྐྱེ་ལ། དམ་བཅས་པ་ལས་མ་བྱིན་ན་སེམས་ཅན་དམྱལ་བའི་འགྲོ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ།།

如果某人心裡想要施捨普通物資，之後卻未作佈施，《正法念處經》中云，“此亦轉為餓鬼”，經中是如何說的呢？“僅稍思量而未佈施，則投生餓鬼，已立誓若未佈施，則墮入有情地獄。”

བླ་ན་མེད་པ་གནས་སྐབས་མངོན་པར་མཐོ་བ་དང་མཐར་ཐུག་ངེས་པར་ལེགས་པའི་བདེ་བ་ལ། བསམ་པ་ཐག་པས་རྒྱལ་བ་སྲས་དང་བཅས་པའི་སྤྱན་སྔར་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་བྱས་ནས། འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་བསླུས་པར་བྱས་ན། བདེ་འགྲོར་ཇི་ག་འགྲོ་འགྱུར་རམ་སྟེ་མི་འགྱུར་རོ། །

於佛子面前誠心宴請無上果位及增上生與決定勝的安樂，若欺誑一切眾生，怎麼能轉生善趣呢？不會轉生的。

དེ་ལྟར་གྱུར་ན་འཕགས་པ་ཤཱ་རིའི་བུའི་སྔོན་གྱི་ཚེ་རབས་སུ་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་ནས་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་དོན་དུ་གཉེར་བས་ཚོགས་རྣམས་ལ་འཇུག་པར་བྱས་ཤིང༌། སངས་རྒྱས་སྟོང་ཕྲག་བཅུ་ལ་བསྙེན་བཀུར་བྱས་ནས། དེ་ནས་བདུད་ཀྱིས་ཐོ་འཚམས་པས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བཏང་ངོ་ཞེས་ཐོས་ཏེ། དེ་ལྟར་ནའང་ཉན་ཐོས་ཀྱི་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་ནས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་སྒྲུབ་པ་འདི་ཇི་ལྟར་དུ་དྲང་སྙམ་ན། མི་གང་ཞིག་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བཏང་ཡང༌། རང་གི་གདུལ་བྱར་གྱུར་པའི་སེམས་ཅན་དེ་དག་ཐར་བར་མཛད་པ་ནི། ཚུ་རོལ་མཐོང་བའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་པས་ལས་ཚུལ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་སྟེ། དེ་ནི་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཁོ་ནས་མཁྱེན་པའི་ཡུལ་ཡིན་ནོ། །

如是於聖舍利子（佛大弟子）的本生傳中發菩提心後志求正等菩提故，於萬佛前承侍、積累諸資糧。後來由於被魔譏諷而捨棄菩提心，即便如此亦證得了聲聞菩提，那麼成辦有情的利義怎麼說呢？有人雖捨菩提心，但成為自所化機的眾生亦能解脫，非凡夫之行境所能思議，唯一切智，方能了知之境。

སེམས་བསྐྱེད་བཏང་བ་དེ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ། ལྟུང་བའི་རིགས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ནང་དུ་ཉེས་པ་ཤིན་ཏུ་ལྕི་བ་སྟེ། འདི་ལྟར་ལྟུང་བ་དེ་ནི་བྱུང་བར་གྱུར་ན། སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་དོན་སྒྲུབ་པ་ལ་དམན་པར་འགྱུར་རོ། ། གང་སེམས་ཅན་གཞན་འགའ་ཞིག་སྐད་ཅིག་ཙམ་ཡང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་འདིའི། བསོད་ནམས་ལ་བར་ཆད་པར་འགྱུར་བའི་གེགས་བྱེད་པ་ཡང༌། རྒྱལ་བའི་སྲས་དེ་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱེད་པ་ལ་དམན་པར་གྱུར་པས། གེགས་བྱེད་པ་པོ་དེ་ཡི་ངན་འགྲོ་ལ་མུ་དང་མཐའ་མེད་དོ། །

捨棄菩提心是一切菩薩墮罪種類中最為嚴重的，若犯如是罪業，則損壞成辦一切眾生之利義。若復有人僅一刹那，於彼菩薩福德善行而作障礙，即是損減彼菩薩成辦有情之義利，彼障礙者，應受生無邊惡趣。

............(中略)............

ཡང་དེ་སྤང་བར་ག་ལ་ནུས་ཞེ་ན། ཉོན་མོངས་པ་ཡང་དག་པར་མ་ཡིན་པའི་ཀུན་ཏུ་རྟོག་པ་ལས་བྱུང་བའི་གསོག་གསོབ་སྙིང་པོ་མེད་པའི་ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་ཤེས་རབ་ཀྱི་མིག་གིས་བལྟས་ནས་སྤང་བར་བྱ་སྟེ། བདག་གི་ཡིད་འདི་ལས་བསལ་ཏེ་ཡུལ་ཕྱུང་ན་གང་དུ་འགྲོ་བར་འགྱུར། གང་དུ་གནས་པར་བྱས་ནས་བདག་ལ་གནོད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་འོང་སྟེ། འདིའི་གནས་གང་ཡང་མ་མཐོང་བས་དེས་ན་བློ་ཞན་པ་བདག་ལ་སྔོན་ཆད་བརྩོན་པ་མེད་པར་ཟད་དོ། །

那怎麼能夠將其斷除呢？思維煩惱從顛倒中生，無有意義的諸煩惱應當以智慧之眼觀察來斷除煩惱，如果把它從我的心中遣除，那麼將去往何處呢？依何處住後，復來對我作損害呢？這樣的地方從未見過。只是我以前內心缺乏精進怯懦之故。

དེ་ལ་ཤེས་རབ་ཀྱི་མིག་གིས་བལྟ་བའི་ཚུལ་ནི་ཉོན་མོངས་རྣམས་ནི་ཡིད་དུ་འོང་བ་ལ་སོགས་པའི་ཡུལ་མཐོང་ཡང་དབང་པོ་བསྡམས་པ་རྣམས་ལ་ཉོན་མོངས་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་དང༌། རྣམ་པར་བརྟགས་ན་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཙམ་ཡང་མ་གྲུབ་པས། ཡུལ་ན་མི་གནས་ཤིང་ཆོས་ལ་སེམས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཚེ་དབང་པོ་ཡོད་ཀྱང་ཉོན་མོངས་པ་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་དང༌། དེ་ལ་ཡང་རང་བཞིན་མེད་པས་དབང་པོའི་ཚོགས་ལ་ཡང་ཡོད་པ་མིན་ལ། དེ་དག་གི་ཚེ་རྣམ་ཤེས་ཡོད་ཀྱང་ཉོན་མོངས་པ་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་དང༌། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཡང་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པས་བར་ནའང་ཡོད་པ་མིན་ཞིང༌། དེ་དག་ལས་གཞན་གང་ནའང་ཡོད་པ་མིན་ན་ཉོན་མོངས་པ་དེ་དག་གར་གནས་ནས་འགྲོ་བ་ཀུན་ལ་གནོད་བྱེད་དེ།འདི་ནི་སྒྱུ་མའི་རིག་སྔགས་ཀྱི་མཐུ་ལས་རྟ་དང་གླང་པོ་ལ་སོགས་པར་སྣང་བ་དང་འདྲ་བ་དེ་ཡི་ཕྱིར་སྙིང་ལ་འཇིགས་པ་སྤངས་ཏེ་ཉོན་མོངས་པའི་རང་བཞིན་ཤེས་པའི་ཕྱིར་བརྩོན་པ་བསྟེན་དགོས་ཏེ། དོན་མེད་པ་ཉིད་དུ་བདག་ལ་དམྱལ་བ་དང་ཡི་དྭགས་ལ་སོགས་པ་རྣམས་སུ་ཅི་སྟེ་གནོད་པ་བྱེད། ད་ནི་སྔར་བསྟན་པའི་དོན་མ་ལུས་པ་ཉེ་བར་བསྡུ་བའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་སྔར་བསྟན་པའི་དོན་ལ་རྣམ་པར་བསམས་ནས་མདོའི་དོན་བསྟན་བཅོས་འདིར་བསྡུས་ཏེ་ཇི་སྐད་བཤད་པ་ཡི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་བསླབ་པ་ཇི་སྙེད་པ་རྣམས་བསྒྲུབ་པའི་ཆེད་དུ་འབད་པར་བྱའོ། །

對其以智慧眼觀察，諸煩惱雖見悅意之境，但不生於諸根律儀中，仔細觀察後乃至極微塵中亦不住，不住於境且思維法等時雖有根但煩惱不生，因其無有自性，故根聚亦無煩惱，彼时雖有識但不生煩惱，因識亦無自性，故於其中無有煩惱。若除此之外的他處也不存在，那麼煩惱住於何處對一切眾生作損害呢？此如從幻化咒語的力量中顯現馬和牛等，以此之故斷除心之怖畏，為了知煩惱的自性，需依止精進，此又何必令我於地獄等諸惡趣之中，毫無意義地遭受損害呢？如前所述，而多方思維，經中之意包含於此論中是如何宣講的？為盡其成辦菩提心之學處，應勵力修習。

སྨན་པ་མཁས་པའི་ངག་མ་མཉན་ན་སྨན་དག་གིས། བཅོས་དགོས་པའི་ནད་པ་སོས་པ་ག་ལ་ཡོད། དེ་བཞིན་དུ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་སྨན་པ་ཆེན་པོས་ལུང་ཕོག་པའི་བསླབ་པ་བསྒྲུབས་པར་མ་བྱས་པར་ལས་དང་ཉོན་མོངས་པས་བསྐྱེད་པའི་སྐྱེ་བ་ལ་སོགས་པའི་འཇིགས་པ་ཆེན་པོ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བར་འགྱུར་བ་ལྟ་ག་ལ་ཡོད།

需以藥治療的患者，不聽醫生之言，其病能恢復的哪裡有呢？同樣地不聽取一切智之大醫王所傳之教授，生起業和煩惱的士夫等從大怖畏中脫離的哪裡有呢？

https://www.amazon.com/clouddrive/share/5WTgUMpwitf55IWlYGSGC2RV4BBt8AERGKbJ7m6AVXe

（ 佛法無版權：點擊下載或複製網址貼上，下載儲存後開啟可閱。)

མཐོས་པས་ཆོས་རྣམས་ཤེས་པར་འགྱུར། མཐོས་པས་སྡིག་ལས་ལྡོག་པར་འགྱུར། མཐོས་པས་དོན་མེད་སྤོང་བར་འགྱུར། མཐོས་པས་མྱང་ངན་འདས་བ་ཐོབ།

多聞知諸法，多聞遮罪障，多聞毀無利，多聞得涅槃。

རིག་པའི་གནས་ལྔ་དག་ལ་བརྩོན་པར་མ་བྱས་ན། འཕགས་མཆོག་གིས་ཀྱང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཉིད་མི་འགྱུར་ཏེ། དེ་བས་གཞན་དག་ཚར་གཅོད་རྗེས་སུ་བཟུང་ཕྱིར་དང། བདག་ཉིད་ཀུན་ཤེས་བྱ་ཕྱིར་དེ་ལ་དེ་བརྩོན་བྱ།

不通五種巧明者，雖為聖者難遍知，伏他及攝受他故，自成佛故當精進。

寧瑪文殊 - 經典伏藏漢譯 NMKT ༄༅།།རྙིང་མ་འཇམ་དབྱངས། བཀའ་མ་གཏེར་ཆོས་རྒྱ་སྒྱུར།། 敬譯