寧瑪派佛學院經論:《入菩薩行論釋 - 第一品 菩提心功德》
- nmkt201201
- 2021年11月14日
- 讀畢需時 6 分鐘
已更新:2024年1月15日
【 ༄༅།།སྙིང་མ་འཇམ་དབྱངས། བཀའ་མ་གཏེར་ཆོས་རྒྱ་སྒྱུར། སྤྲིན་སྤུང་དཔེ་དེབ་ཚོགས་པ།། 寧瑪文殊 - 雲端藏經閣 Amazon Drive 】新增檔案:( 敬請廣為分享傳閱 )
寧瑪派佛學院系列:མདོ་འོག་མ་ལོ་རིམ་དང་པོ། 下部顯宗一年級 གཞན་ཕན་སྣང་བ། 賢遍囊瓦 - ༄༅།།བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་ལ་འཇུག་པ་ཞེས་བྱ་བའི་མཆན་འགྲེལ་བཞུགས་སོ།། -01《 入菩薩行論 》第ㄧ品 菩提心功德
摘錄內文:
༄༅།།དུས་གསུམ་གྱི་རྒྱལ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གཤེགས་ཤིང་རྗེས་སུ་གཤེགས་པའི་བགྲོད་པ་གཅིག་པུའི་ལམ་པོ་ཆེ།
三世諸佛逝及隨逝唯一行走之大道
ཕན་བདེ་མ་ལུས་པ་བསྒྲུབ་པའི་རྒྱུ་གཅིག་པུར་གྱུར་པ།སྲིད་ཞིའི་ལེགས་ཚོགས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་འབྱུང་གནས། རིན་ཆེན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཙོ་བོར་སྟོན་པ།
無餘成辦利樂唯一因,一切有寂妙匯之來源,主旨宣說菩提心妙寶。
རྒྱལ་སྲས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་ལ་འཇུག་པའི་གཞུང་བཟང་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེ་འདི་ཉིད་འཆད་པར་བྱེད་པ་ལ། བཤད་བྱའི་ཡན་ལག་བཤད་པ་དང༌། བཤད་བྱ་དངོས་བཤད་པ་གཉིས་ལས།
於此宣說佛子入菩薩行論之如意善論珍寶分二:一、所說支分;二、正說。
དང་པོ་ལའང་སློབ་དཔོན་གྱིས་ཆོས་ཇི་ལྟར་འཆད་ཚུལ། སློབ་མས་ཇི་ལྟར་ཉན་ཚུལ། དཔོན་སློབ་གཉིས་ཀས་འཆད་ཉན་ཇི་ལྟར་བགྱིད་པའི་ཚུལ་ཏེ་གསུམ་དུ་ཡོད་པ་དེ་དག་བཤད་གྲུབ་ནས། གཉིས་པ་བཤད་བྱ་དངོས་ལ། བསྟན་བཅོས་ཀྱི་མཚན་དང༌། མཚན་དེ་ལྡན་གྱི་གཞུང་དངོས་བཤད་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལའང་མཚན་དངོས་དང༌། ཞར་བྱུང་དུ་འགྱུར་ཕྱག་བཤད་པ་གཉིས་ལས།
(甲)一:所說支分分三:一、上師如何講法之理;二、弟子如何聞法之理;三、上師、弟子二者如何聽聞所做之理。
(甲)二:正說分二:一、論名;二、真實宣說。
(乙)一:論名分二:一、正名;二、附說譯禮。
དང་པོ་ནི།
(丙)一:正名
རྒྱ་གར་སྐད་དུ། བོ་དྷི་སཏྭ་ཙརྻ་ཨ་བ་ཏ་ར།
梵語:菩提薩埵雜呀阿巴達繞
བོད་སྐད་དུ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་ལ་འཇུག་པ།
藏語:絳曲森巴覺巴拉久巴(意譯:入菩薩行論)
གཉིས་པ་ནི།
(丙)二、附說譯禮
སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཐམས་ཅད་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ།།
頂禮一切佛菩薩
གཉིས་པ་ལ་བསྟན་བཅོས་རྩོམ་པ་ལ་འཇུག་པའི་ཡན་ལག བརྩམ་བྱ་བསྟན་བཅོས་ལུས་ཀྱི་རང་བཞིན་དངོས། མཇུག་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་བྱ་བ་བཤད་པ་དང་གསུམ་ལས།
(丙)二:附說譯禮分三:一、入造論之分;二、所造論身之真實自性;三、圓滿結尾。
དང་པོ་ལའང་བཞི་ལས།
(丁)一:入造論之分分四:一、禮讚句;二、立誓句;三、示現謙虛;四、樂欲造論之因。
དང་པོ་མཆོད་པར་བརྗོད་པ་ནི།
(戊)一:禮讚句
བདེ་གཤེགས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་མངའ་སྲས་བཅས་དང༌།།
ཕྱག་འོས་ཀུན་ལའང་གུས་པས་ཕྱག་འཚལ་ཏེ།།
善逝具足法身及佛子,
一切應禮拜恭敬頂禮。
བདེ་བའི་སྒྲ་ནི་མཛེས་པ་ལ་སོགས་པ་དོན་གསུམ་ལ་འཇུག་སྟེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་མེད་པའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དུ་རྟོགས་པས་མཛེས་པར་གཤེགས་པ་དང༌། སྐྱེ་བ་དང་འདོད་ཆགས་ལ་སོགས་པ་ཉེས་པ་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུ་ངར་འཛིན་པའི་ས་བོན་མ་རིག་པ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་སྤངས་པས་སླར་མི་ལྡོག་པར་གཤེགས་པ་དང༌། ཉེས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བག་ཆགས་ལུས་དང་ངག་དང་སེམས་ཀྱི་གནས་ངན་ལེན་གྱི་མཚན་ཉིད་དང་རང་གིས་རྟོགས་པའི་ལམ་སྟོན་པ་ལ་མི་གསལ་བ་སྤངས་པས་མ་ལུས་པར་གཤེགས་པ་སྟེ།
“善逝”者,其中“善”字,謂“莊嚴”等三義:了達諸法無有自性之真如,故謂“莊嚴而逝”,斷除“輪迴”及“貪”等過失之因-無明我執種子,故謂“不退而逝”,已斷除一切過失習氣、身語意粗重之相,及斷不顯明開示自證之道,故謂“無餘而逝”。
དེ་ལྟར་བདེ་བར་གཤེགས་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྟོགས་པ་དང་བསྟན་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་མངའ་བ་ས་རབ་ཏུ་དགའ་བ་ལ་སོགས་པ་བརྙེས་པ་རྒྱལ་བའི་གདུང་འཛིན་པ་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་མཛོད་འཛིན་པ་གདུལ་བྱའི་ལྷག་མ་སྐྱོང་བ་སྟེ་རྒྱུ་གསུམ་དང་ལྡན་པའི་སྲས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཚོགས་དང་བཅས་པ་དང༌། གཞན་ཡང་ཕྱག་བྱ་བར་འོས་པ་མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་ལ་སོགས་པ་ཀུན་ལའང་སྒོ་གསུམ་གུས་པར་བྱས་ནས་ཕྱག་འཚལ་ཏེ།
善逝具了知如來正等覺及證法法身,獲得最勝安樂之地。紹乘如來、持正法藏、救護所化餘眾,具三因之佛子菩薩眾,彼等所應禮敬堪布、阿闍黎等悉三門恭敬作禮。
གཉིས་པ་བརྩམ་པར་དམ་བཅའ་བ་ནི།
(戊)二:立誓句
བདེ་གཤེགས་སྲས་ཀྱི་སྡོམ་ལ་འཇུག་པ་ནི།།
ལུང་བཞིན་མདོར་བསྡུས་ནས་ནི་བརྗོད་པར་བྱ།།
如來勝子律儀趨入處,遵依教言總攝略宣說。
བདེ་བར་གཤེགས་པའི་སྲས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་སྡོམ་པའམ་བསླབ་པར་བྱ་བ་དག་ལ་ཇི་ལྟར་འཇུག་པ་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གསུང་རབ་ཏུ་ཇི་ལྟར་བསྟན་པའི་ལུང་བཞིན་དུ་བདག་གིས་མདོར་བསྡུས་ནས་ནི་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། མདོ་སྡེ་སྣ་ཚོགས་པ་རྣམས་སུ་ཤིན་ཏུ་རྒྱས་པར་བསྟན་པ་དེ་ཁོ་བོས་མདོར་བསྡུས་ནས་བསྟན་པར་བྱའོ་ཞེས་པའི་དོན་ནོ། །
如何趨入諸菩薩佛子的律儀或學處?世尊如何所說經論,我亦依教略宣說,種種經教廣說彼等,故我總攝略宣說。
གསུམ་པ་ཁེངས་པ་སྐྱུང་བ་ནི།
(戊)三:示現謙虛
སྔོན་ཆད་མ་བྱུང་བ་ཡང་འདིར་བརྗོད་མེད།།
སྡེབ་སྦྱོར་མཁས་པའང་བདག་ལ་ཡོད་མིན་ཏེ།།
དེ་ཕྱིར་གཞན་དོན་བསམ་པའང་བདག་ལ་མེད།།
རང་གི་ཡིད་ལ་བསྒོམ་ཕྱིར་ངས་འདི་བརྩམས།།
昔所未聞此論未宣講,韻音詞藻我亦不精通。
故我非為利他之意樂,為修自心之故造此論。
དོན་ཟབ་མོ་ལུང་ལས་སྔོན་ཆད་མ་བྱུང་བ་ཡང་འདིར་བརྗོད་པ་མེད་ལ། ཚིག་གི་སྡེབ་སྦྱོར་མཁས་པའང་བདག་ལ་ཡོད་པ་མིན་ཏེ། དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་བཀའ་དང་བསྟན་བཅོས་སྔ་མ་དག་ལས་ལྷག་པའི་གཞན་དོན་འབྱུང་བའི་བསམ་པའང་བདག་ལ་མེད་ཀྱང༌། རང་གི་ཡིད་ལ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམས་ནས་གོམས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ངས་བསྟན་བཅོས་འདི་བརྩམས། འདས་པའི་རྐྱེན་བསྟན་པ་ནི་ནང་གི་དངོས་པོ་རྫོགས་པར་ཐུགས་ལ་བཞག་པ་ཡིན་ནོ། །
往昔經典未曾出現之甚深意在此論典中也沒有宣說,詞藻、詩歌韻律我亦不精通,是故比往昔經教及論典中更殊勝的利他心我亦沒有,是為了自相續勵力串習菩提心,故我撰此論典,“撰”(བརྩམས)以過去式顯示,謂內道之法圓滿安置心中。
བཞི་པ་སྤྲོ་བ་བསྐྱེད་པ་ནི།
(戊)四:樂欲造論之因
དགེ་བ་བསྒོམ་ཕྱིར་བདག་གི་དད་པའི་ཤུགས།།
འདི་དག་གིས་ཀྱང་རེ་ཞིག་འཕེལ་འགྱུར་ལ།།
བདག་དང་སྐལ་བ་མཉམ་པ་གཞན་གྱིས་ཀྱང༌།།
ཅི་སྟེ་འདི་དག་མཐོང་ན་དོན་ཡོད་འགྱུར།།
為修善法我之淨心力,以造此論暫能令增長。
善根與我同等諸有情,由見此論或可得利益。
ཡིད་ལ་བྱེད་པའི་དགེ་བ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་པ་སྟེ་བསྐྲུན་པའི་ཕྱིར་བདག་གི་དད་པའི་ཤུགས་ཏེ་སེམས་དང་བའི་རྒྱུན་བསྟན་བཅོས་བརྩམས་པ། འདི་དག་གིས་ཀྱང་རེ་ཞིག་སྟེ་ཐོག་མར་གོང་ནས་གོང་དུ་འཕེལ་བར་འགྱུར་ལ། བདག་དང་སྐལ་བ་མཉམ་པ་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་དོན་དུ་གཉེར་བ་གཞན་གྱིས་ཀྱང༌། ཅི་སྟེ་གཞུང་ངམ་དོན་འདི་དག་མཐོང་ཞིང་རྟོགས་ན་དོན་ནམ་དགོས་པ་ཡོད་པར་འགྱུར་རོ། །
於相續中串習菩提心善法以令修行故,“我之淨心力”即令心續清淨、相續無間,暫時令自己信心輾轉增上而造此論。與我具有同緣分希求菩提的諸位學人,若見此論或證此義,則亦有利他之義。
གཉིས་པ་བརྩམ་བྱ་བསྟན་བཅོས་ལུས་ཀྱི་རང་བཞིན་དངོས་བཤད་པ་ལ།
(丁)二:所造論身之真實自性分四:一、世俗和勝義菩提心妙寶在自相續中未生者令其生起之前三品;二、已生者令其勿退失的中三品;三、令其不退失且輾轉增長的後三品;四、迴向和發願長養果,利益他人之最後一品。
བྱང་ཆུབ་སེམས་མཆོག་རིན་པོ་ཆེ།། མ་སྐྱེས་པ་རྣམས་སྐྱེ་གྱུར་ཅིག །
སྐྱེས་པ་ཉམས་པ་མེད་པ་ཡང༌།། གོང་ནས་གོང་དུ་འཕེལ་བར་ཤོག །
菩提心妙寶,未生者當生。
已生勿退失,輾轉亦增長。
ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་ཀུན་རྫོབ་དང་དོན་དམ་པའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རིན་པོ་ཆེ་རང་རྒྱུད་ལ་མ་སྐྱེས་པ་སྐྱེད་པར་བྱེད་པའི་ལེའུ་གསུམ། སྐྱེས་པ་མི་ཉམས་པར་བྱེད་པའི་ལེའུ་གསུམ། མི་ཉམས་པར་གོང་ནས་གོང་དུ་སྤེལ་བར་བྱེད་པའི་ལེའུ་གསུམ། དེ་ལྟར་སྤེལ་བའི་འབྲས་བུ་གཞན་དོན་ལ་བསྔོ་བ་དང་སྨོན་པའི་ལེའུ་གཅིག་སྟེ།
世俗和勝義菩提心妙寶在自相續中未生者令其生起之前三品,已生者令其勿退失的中三品,令其不退失且輾轉增長的後三品,以及迴向和發願長養果,利益他人之最後一品。
གཞུང་ལེའུ་བཅུའི་རང་བཞིན་ས་བཅད་བཞིས་ཡོངས་སུ་བསྡུས་ཏེ་འཆད་པར་བྱེད་པ་ལས། དང་པོ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རིན་པོ་ཆེ་རང་གི་རྒྱུད་ལ་མ་སྐྱེས་པ་སྐྱེད་པར་བྱེད་པའི་ལེའུ་གསུམ་ནི། དང་པོ་ཕན་ཡོན་གྱི་སྒོ་ནས་བྲོད་པ་བསྐྱེད་པའི་ལེའུ། གཉིས་པ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་སྡིག་པ་བཤགས་པའི་ལེའུ། གསུམ་པ་མཐུན་ཕྱོགས་བྱང་སེམས་ཡོངས་བཟུང་གི་ལེའུ་དང་གསུམ་ལས།
此論十品總攝在四個科判中宣說,首先菩提心妙寶在自相續中未生者令其生起之前三品:第一品以宣說功德之方式樂生菩提心,第二品懺悔罪業之異品,第三品受持菩提心之順品。
དང་པོ་བྲོད་པ་བསྐྱེད་པ་ཕན་ཡོན་གྱི་ལེའུ་ལ། གཞུང་དང༌། མཚན་གཉིས་ལས། དང་པོ་གཞུང་ལའང་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་རྟེན་བཤད་པ་དང༌། བརྟེན་པ་སེམས་བསྐྱེད་ཀྱི་ཕན་ཡོན་བཤད་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལའང་ལུས་རྟེན་དང༌། སེམས་རྟེན་བཤད་པ་གཉིས་ལས།
(戊)一:菩提心妙寶在自相續中未生者令其生起之前三品分三:一、以宣說功德之方式樂生菩提心;二、懺悔罪業之異品;三、受持菩提心之順品。
(己)一 :以宣說功德之方式樂生菩提心二:一、正文;二、品名。
(庚)一 :正文分二:一、宣說菩提心之所依;二、宣說能依發心之利益。
(辛)一 :宣說菩提心之所依分二:一、宣說身所依;二、宣說意樂所依。
དང་པོ་ནི།
(壬)一: 宣說身所依
སྡོམ་པ་ལ་འཇུག་པའི་ཕྱིར་གླེང་བསླང་བ་ནི།
趨於戒律故而討論
དལ་འབྱོར་འདི་ནི་རྙེད་པར་ཤིན་ཏུ་དཀའ།།
སྐྱེས་བུའི་དོན་སྒྲུབ་ཐོབ་པར་གྱུར་པ་ལ།།
གལ་ཏེ་འདི་ལ་ཕན་པ་མ་བསྒྲུབས་ན།།
ཕྱིས་འདི་ཡང་དག་འབྱོར་པར་ག་ལ་འགྱུར།།
暇滿人身獲得極艱難,即今成辦士夫之利義。
若於今生不勤作饒益,後世怎得此之暇滿身。
དལ་འབྱོར་གྱི་ཆོས་བཅོ་བརྒྱད་པོ་ཚོགས་པ་འདི་ནི་རྙེད་པར་ཤིན་ཏུ་དཀའ། སྐྱེས་བུའི་དོན་མངོན་པར་མཐོ་བ་དང་ངེས་པར་ལེགས་པའི་མཚན་ཉིད་དེ་དེ་སྒྲུབ་པའམ་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་གྱུར་བའི་ལུས་རྟེན་ཐོབ་པར་གྱུར་པ་ལ། གལ་ཏེ་དེ་ལྟ་བུར་གྱུར་པ་འདི་ལ་རང་དང་གཞན་གྱི་དོན་དུ་ཕན་པ་དམ་པའི་ཆོས་ཤིག་མ་བསྒྲུབས་ན། ཕྱིས་ནི་འདི་འདྲ་བ་ཡང་དག་པར་འབྱོར་བའམ་ཕྲད་པར་ག་ལ་འགྱུར་ཏེ། མི་ཁོམས་པའི་གནས་སྐབས་ན་ཤིན་ཏུ་རྙེད་པར་དཀའ་བའི་ཕྱིར་ན་ཆོས་རབ་ཏུ་རྣམ་པར་འབྱེད་པར་བྱ་བར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ་སྙམ་དུ་དགོངས་པའོ།།
獲此具足十八法之暇滿極為難得,當須成辦士夫之義利即謂增上生與決定勝之自性或獲得圓滿支分之身所依,假設此時未修持饒益自他的正法,那麼後世又如何值遇此圓滿人身?心想:“若獲無暇處極為艱難,是不能詳細辨別法之故”。
གཉིས་པ་ནི།
(壬)二 :宣說意樂所依
ད་ནི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བའི་དོན་དུ་དེ་ལ་འདོད་པ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་ཕན་ཡོན་བསྟན་པ་ནི།
由受持菩提心之利益而欲生起此心,故宣說其功德。
ཇི་ལྟར་མཚན་མོ་མུན་ནག་སྤྲིན་རུམ་ན།།
གློག་འགྱུ་སྐད་ཅིག་རབ་སྣང་སྟོན་པ་ལྟར།།
དེ་བཞིན་སངས་རྒྱས་མཐུ་ཡིས་བརྒྱ་ལམ་ན།།
འཇིག་རྟེན་བསོད་ནམས་བློ་གྲོས་ཐང་འགའ་འབྱུང༌།།
猶如黑暗夜間密雲中,刹那閃電色法極顯明。
如是以佛威德力加持,世間士夫暫萌修福慧。
ཇི་ལྟར་ན་ཉི་མ་མེད་པའི་མཚན་མོ་ཟླ་བ་མེད་པའི་མུན་ནག་སྐར་མ་མེད་པའི་སྤྲིན་རུམ་ན། གློག་འགྱུ་བ་ན་སྐད་ཅིག་ཙམ་ལ་དངོས་པོར་གྱུར་པ་རྣམས་རབ་ཏུ་སྣང་བར་སྟོན་པ་ལྟར། དེ་བཞིན་དུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཀྱི་མཐུ་ཡིས་བརྒྱ་ལམ་ན། འཇིག་རྟེན་གྱི་སྐྱེ་བོའི་རྒྱུད་ལ་ཕན་པ་དང་བདེ་བའི་རྒྱུར་གྱུར་པའི་བསོད་ནམས་ཀྱི་བློ་གྲོས་ཐང་འགའ་ཙམ་འབྱུང་ངོ༌། །
猶如無日之夜晚、無月之黑暗、無星之雲中,閃電刹那能令萬物顯明,同樣,以佛陀加持的威德力有時能利樂世人之相續,使之偶爾萌生修福的智慧。
གཉིས་པ་ལའང་སེམས་བསྐྱེད་སྤྱིའི་ཕན་ཡོན། སྨོན་འཇུག་སོ་སོའི་ཕན་ཡོན། སེམས་བསྐྱེད་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་གི་ཆེ་བ་བཤད་པ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ལའང་དགེ་བ་གཞན་ལས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པའི་ཕན་ཡོན། མིང་དོན་གནས་འགྱུར་བའི་ཕན་ཡོན། ཕན་ཡོན་དཔེའི་སྒོ་ནས་བསྟན་པ་དང་གསུམ་ལས།
(壬)二:宣說意樂所依分三:一、總發心之功德;二、願行菩提心之功德;三、心續上具發心的補特伽羅(數取趣)殊勝。
(癸)一:總發心之功德分三:一、比餘善殊勝之功德;二、得殊勝之名義;三、以喻開示功德。
............(中略)............
གསུམ་པ་སེམས་བསྐྱེད་རྒྱུད་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་གི་ཆེ་བ་བཤད་པ་ནི།
(壬)三:心續上具發心的補特伽羅(數取趣)殊勝
ཡང་དེ་ལྟར་ཅིའི་ཕྱིར་བརྗོད་ཅེ་ན།
若谓:“何故如是言”
ཕན་བཏགས་ལན་ལྡོན་གང་ཡིན་པ།། དེ་ཡང་རེ་ཞིག་བསྔགས་འོས་ན།།
མ་བཅོལ་ལེགས་པར་བྱེད་པ་ཡི།། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྨོས་ཅི་དགོས།།
或亦受恩作酬報,此復尚且得稱讚。
何況未受眾生請,菩提薩埵何待言。
འགྲོ་བ་ཉུང་ཟད་ནར་མའི་ཟས་སྦྱོར་བ།། སྐད་ཅིག་ཟས་ཙམ་སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་དང༌།།
བརྙས་བཅས་ཉིན་ཕྱེད་འགྲངས་པར་བྱེད་པ་ཡང༌།། དགེ་བ་བྱེད་པ་ཡིན་ཞེས་སྐྱེ་བོས་བཀུར།།
於少有情作摶食,刹那施於微劣食。
蔑心以得半日飽,世人稱敬為善士。
སེམས་ཅན་གྲངས་མཐའ་ཡས་ལ་དུས་རིང་དུ།། བདེ་བར་གཤེགས་ཀྱི་བདེ་བ་བླ་ན་མེད།།
ཡིད་ལ་བསམ་པ་མཐའ་དག་རྫོགས་བྱེད་པའི།། རྟག་ཏུ་སྦྱིན་པ་ལྟ་ཞིག་སྨོས་ཅི་དགོས།།
況於無邊諸有情,善逝無上之安樂。
能滿眾生一切願,恒時施捨何須言。
གང་ཞིག་དེ་འདྲའི་རྒྱལ་སྲས་སྦྱིན་བདག་ལ།། གལ་ཏེ་ངན་སེམས་སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་དེ།།
ངན་སེམས་བསྐྱེད་པའི་གྲངས་བཞིན་བསྐལ་པར་ནི།། དམྱལ་བར་གནས་པར་འགྱུར་ཞེས་ཐུབ་པས་གསུངས།།
如是廣施諸佛子,若對於彼生惡心。
佛言墮於地獄劫,久等爾生心數劫。
འོན་ཏེ་གང་ཞིག་ཡིད་རབ་དང་བྱེད་ན།། དེ་ཡི་འབྲས་བུ་དེ་བས་ལྷག་པར་འཕེལ།།
རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ལ་དོ་གལ་ཆེན་པོས་ཀྱང༌།། སྡིག་པ་མི་འབྱུང་དགེ་བ་ངང་གིས་འཕེལ།།
若人於彼生淨信,得果較前更增勝。
佛子縱遇大磨難,罪業不生善且增。
གང་ལ་སེམས་ཀྱི་དམ་པ་རིན་ཆེན་དེ།། སྐྱེས་པ་དེ་ཡི་སྐུ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ཞིང༌།།
གང་ལ་གནོད་པ་བྱས་ཀྱང་བདེ་འབྲེལ་བ།། བདེ་བའི་འབྱུང་གནས་དེ་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆི།།
誰生此勝妙寶心,於彼之身我頂禮。
縱害彼者得樂果,安樂之源我皈依。
སྔར་འཇིགས་ཤིང་དོགས་པ་དང་ཉོན་མོངས་པ་རྣམས་ལ་ཕན་བཏགས་ན་འདིས་ཕན་བཏགས་སོ་ཞེས་དྲིན་ལན་ལྡོན་པ་གང་ཡིན་པ། དེ་ཡང་རེ་ཞིག་འཇིག་རྟེན་པ་རྣམས་ཀྱིས་བསྔགས་པར་འོས་ན། མ་བཅོལ་བཞིན་དུ་ལེགས་པར་དགེ་བ་ལ་སྦྱོར་བར་བྱེད་པ་ཡི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་བསྔགས་པར་འོས་པ་སྨོས་ཅི་དགོས། འགྲོ་བ་ཉུང་ཟད་དེ་ཚད་ཡོད་པ་དག་ལ་དུས་ནར་མའི་ཟས་སྦྱོར་བ་ན། སྐད་ཅིག་ཡུད་ཙམ་ལ་ཟས་ངན་ངོན་ཙམ་སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་དང༌། སྦྱིན་པའི་ཚུལ་བརྙས་པ་དང་བཅས་པས་ཕན་པའི་ཁྱད་པར་ཉིན་ཕྱེད་ཙམ་འགྲངས་པར་བྱེད་པ་ཡང༌། དགེ་བ་བྱེད་པ་ཡིན་ཞེས་སྐྱེ་བོ་ཕལ་གྱིས་བཀུར་བར་བྱེད་ན། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྦྱིན་པ་ནི་དེ་ལས་ལྡོག་པས་སེམས་ཅན་གྲངས་མེད་པ་མཐའ་ཡས་པ་རྣམས་ལ་དུས་རིང་པོ་བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོ་ལ་མཆིས་ཀྱི་བར་དུ། ཕན་པའི་ཁྱད་པར་བདེ་བར་གཤེགས་པ་རྣམས་ཀྱི་བདེ་བ་བླ་ན་མེད་པ་ཉིད། ཡིད་ལ་བསམ་པ་མཐའ་དག་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ཚུལ་གྱིས། རྟག་ཏུ་སྦྱིན་པ་བྱེད་པ་ལ་བཀུར་སྟི་འོས་པ་ནི་ལྟ་ཞིག་སྨོས་ཅི་དགོས།
謂於往昔,遇諸怖畏、遇諸疑惑、遇諸煩惱之時,人曾饒益,即言:“彼曾恩濟於我!”而報恩酬謝。此舉在世間人中亦值得稱讚,何況菩薩未受眾生祈請,自行妙善,應受稱讚,更何須言?若於有限少量眾生僅僅須臾間施捨惡劣飲食,施者以輕蔑之態,所得利益僅半日飽腹,如此之舉尚且被人稱為善行而受到尊重。菩薩佈施與此相反,於無量有情長時饒益直至其獲得菩提果位,善逝之無上安樂、滿足一切所願、恒常恭敬佈施,應當敬仰,何須待言。
གང་ཞིག་དེ་འདྲ་བའི་རྒྱལ་སྲས་སྦྱིན་པའི་བདག་པོ་རྣམས་ལ། གལ་ཏེ་ངན་སེམས་ཏེ་སྡིག་པའི་སེམས་སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་དེ། ངན་སེམས་བསྐྱེད་པའི་སྐད་ཅིག་གི་གྲངས་བཞིན་དུ་བསྐལ་པར་ནི། དམྱལ་བར་གནས་པར་འགྱུར་ཞེས་ཐུབ་པས་གསུངས། དེའང་རབ་ཏུ་ཞི་བ་རྣམ་པར་ངེས་པ་ཆོ་འཕྲུལ་གྱི་མདོ་ལས།འཇམ་དཔལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་ཁོང་ཁྲོ་བའི་སེམས་བསྐྱེད་ཅིང་བརྙས་པའི་སེམས་བསྐྱེད་པ་དེ་སྲིད་དུ་དེས་བདག་བསྐལ་པར་དམྱལ་བར་གནས་པར་བྱའོ་ཞེས་གོ་ཆ་བགོ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །
若有人對這樣的施主菩薩生起惡心即罪惡之心,那麼他將在等同他所生之惡心刹那數劫住於地獄中。亦如《寂靜定幻經》中云:“文殊師利,若有菩薩於彼菩薩,起嗔恚心,起侮辱心,則等同此心之劫中住於地獄而披上鎧甲。”
ཡང་གང་ཞིག་དེ་ལ་སེམས་དང་བ་བསྐྱེད་པ་དེའི་བསོད་ནམས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཇི་ཙམ་ཞིག་སྐྱེ་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། འོན་ཏེ་གང་ལ་ལ་ཞིག་རྒྱལ་སྲས་དེ་ལ་ཡིད་རབ་དང་བར་བྱེད་ན། དེ་ཡི་འབྲས་བུ་སྡིག་པའི་འབྲས་བུ་དེ་བས་ལྷག་པར་འཕེལ་ཏེ། ངེས་པ་དང་མ་ངེས་པ་ལ་འཇུག་པ་ཕྱག་རྒྱའི་མདོ་ལས། འཇམ་དཔལ་ཡོངས་སུ་བརྟག་པ་ཉེ་བར་བཟུང་སྟེ། ཕྱོགས་བཅུའི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ཀྱི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མིག་བཏོན་པར་གྱུར་ལ། ཡང་ཡོངས་སུ་བརྟག་པ་ཉེ་བར་བཟུང་སྟེ། གལ་ཏེ་རིགས་ཀྱི་བུའམ་རིགས་ཀྱི་བུ་མོ་བྱམས་པའི་སེམས་ལ་གནས་པ་འགའ་ཞིག་གིས་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མིག་སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་བས། འཇམ་དཔལ་རིགས་ཀྱི་བུའམ་རིགས་ཀྱི་བུ་མོ་གང་གཞན་ཞིག་གིས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་མོས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་སེམས་དང་བས་ལྟ་ན། འདི་ནི་དེ་བས་བསོད་ནམས་ཆེས་ལྷག་པར་སྐྱེའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཞིང་ཆེན་པོ་ལ་མཁས་པ་རྣམས་ཀྱིས་དགེ་བའི་སེམས་ཉིད་དུ་བྱའོ། །རྒྱལ་སྲས་རྣམས་ལ་དོ་གལ་ཏེ་དཀའ་ཚེགས་ཆེན་པོས་ཀྱང༌། སྡིག་པ་མི་འབྱུང་ཞིང་བསྡུ་དངོས་བཞིས་སེམས་ཅན་ལ་ཕན་འདོགས་པའི་དགེ་བ་ངང་གིས་འཕེལ་བར་འགྱུར་རོ། །
若人於彼生淨信,則得幾許福德妙果?若有眾生對彼菩薩生起淨信,其果報超勝罪業之果,倍復增多。《趨入定不定手印經》中云:“文殊師利!若人於十方世界一切眾生,挖卻其眼,文殊師利,復有善男子善女人,於彼有情,唯起慈心,令眼平復。文殊師利!若復有人,於信解大乘之菩薩,以淨信心而往觀之,此之福德,勝前福德無量倍。”,是故智者,於大福德田應持善心。於諸菩薩縱遇大危害、大苦難亦不生罪心且以四攝事利樂一切有情,善根自然增長。
ད་ནི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པ་རྣམས་ལ་བསྟན་བཅོས་བྱེད་པ་པོ་ཤིན་ཏུ་ཡང་ཡིད་རབ་ཏུ་དང་བ་གསལ་བར་བྱེད་པ་ནི། སེམས་ཅན་གང་ལ་སེམས་ཀྱི་དམ་པ་རིན་ཆེན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དེ་ཉིད། སྐྱེས་པ་དེ་ཡི་སྐུ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ཞིང༌། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མཆོག་ཏུ་དགེ་བའི་ཐུགས་མངའ་བ་གང་ལ་བརྙས་ཏེ་གནོད་པ་བྱས་ཀྱང་གནོད་བྱེད་དེ་འཕྲལ་དང་ཡུན་དུ་བདེ་བ་དང་འབྲེལ་བར་བྱེད་པས། བདེ་བའི་འབྱུང་གནས་དེ་ལ་སྐྱབས་སུ་མཆིའོ། །
今造論者我,於彼等發菩提心者,以最極淨信,有情眾生誰具勝義妙寶心,作者對彼身體恭敬頂禮,若人欺辱損害具殊勝妙心之菩薩,也能令作害者暫時及長時與安樂相聯,故“安樂之源我皈依”。
( 佛法無版權:點擊下載或複製網址貼上,下載儲存後開啟可閱。)
མཐོས་པས་ཆོས་རྣམས་ཤེས་པར་འགྱུར། མཐོས་པས་སྡིག་ལས་ལྡོག་པར་འགྱུར། མཐོས་པས་དོན་མེད་སྤོང་བར་འགྱུར། མཐོས་པས་མྱང་ངན་འདས་བ་ཐོབ།
多聞知諸法,多聞遮罪障,多聞毀無利,多聞得涅槃。
རིག་པའི་གནས་ལྔ་དག་ལ་བརྩོན་པར་མ་བྱས་ན། འཕགས་མཆོག་གིས་ཀྱང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཉིད་མི་འགྱུར་ཏེ། དེ་བས་གཞན་དག་ཚར་གཅོད་རྗེས་སུ་བཟུང་ཕྱིར་དང། བདག་ཉིད་ཀུན་ཤེས་བྱ་ཕྱིར་དེ་ལ་དེ་བརྩོན་བྱ།
不通五種巧明者,雖為聖者難遍知,伏他及攝受他故,自成佛故當精進。
寧瑪文殊 - 經典伏藏漢譯 NMKT ༄༅།།རྙིང་མ་འཇམ་དབྱངས། བཀའ་མ་གཏེར་ཆོས་རྒྱ་སྒྱུར།། 敬譯

Comments